عذاب جهنّم

روزی جبرئیل با چهره ای ژولیده و غمگین نزد پیامبر اکرم رسید.

پیامبر اکرم(ص) علّتش را جویا شد؛ جبرئیل گفت:«یا رسول الله! 1000 سال بر جهنم دمیدند تا سفید شد و 1000 سال دمیدند تا سرخ شد و هزار سال دمیدند تا سیاه شد!! و حال سیاه و تاریک است و اگر قطره ای از ضریع(عرق اهل جهنم از چرک و خون که در خاک و سنگ های جهنم جوشیده و عوض آب بر جهنمیان می خورند) را در آب های دنیوی بریزند. هر آیینه جمیع اهل دنیا از گندش بمیرند و اگر یک حلقه هز زنجیری که هفتاد زرع است، و بر گردن اهل جهنم می گذارند؛ در این دنیا بگذارند، از گرمی آن تمام دنیا گداخته شود و اگر پیراهنی از پیراهن های اهل جهنم را در میان زمین و آسمان بیاویزند، اهل دنیا از بوی بد آن هلاک شوند.چون جبرئیل این ها را بیان نمود، پبامبر اکرم(ص) و جبرئیل هر دو به گریه درآمدند.

ادامه مطالب را در وبلاگ بهشت و جهنم بخوانید.